چرادوستش داشتی؟؟

یکى دو هفته اى آدم خواب نداره.

زمان نمیگذره و هیچى حال آدم رو خوب نمیکنه...

 جسمش بى اشتهاست و روحش بى انگیزه.

 تو این مدت تنها کسی که دست از سرت برنمیداره،

خودتى و فکر و خیالاتت.

بعد از چندماه،

 زندگى به حالت قبل برمیگرده،

 اما هنوز خبرى از رنگ و بو نیست،

 دلت میخواد به روزاى قبل اون برگردى اما اون آدم سابق نیستى.

 تو مقصرى،

 تو همیشه خودت رو مقصر میدونى.

حالا چند سال گذشته...

و تو خیلى فرق کردى. 

نه صداى خنده هاشو یادته و نه یادته که چرا انقدر اون رو دوست داشتى.

نمیتونى حدس بزنى اون کجاست 

و چه شکلی شده...

 تنها دلت میخواد که پیداش کنى و ازش بپرسى،

 این چند سال از عمر من رو کجا،

چطور میتونى بهم برگردونى؟